Махамбет Өтемісұлы
Қылыш – жанның дәрмені, өлім – хақтың пәрмені
Қылыш – жанның дәрмені, өлім – хақтың пәрмені
Азамат, сені сақтадым, бір күніме керек деп,Жаманменен дос болсаң – сыртыңнан жүрер өсектеп
Аз сөйлер де, көп тыңдар хас асылдың баласы.
Еменнің түбі – сары бал, еріскен көңіл – бәрі бал
Бір сынаған жаманды,Екіншілей сынама…Ермін деген жігітті,Кеңшілікте сынама
Ай, хан, мен айтпасам, білмейсің,Айтқаныма көнбейсің.Шабылып жатқан халқың бар,Аймағын көздеп көрмейсің.Қымыз ішіп қызарып,Мастанып, қызып терлейсің,Өзіңнен басқа хан жоқтайЕлеуреп неге сөйлейсің?!Қорған…
Құйрығы жоқ, жалы жоқ — құлан қайтіп күн көрер,Аяғы жоқ, қолы жоқ — жылан қайтіп күн көрер!?Шыбын шықса жаз болып…
Екі Келес, бір Талас,Бал татыған жерің-ай,Ағайының аралас,Тату екен елің-ай.Желмаяға өңгертіп,Алып кетер едім-ай,Сыймаған соң алдыма,Әттең, дүние, дедім-ай!-
Көлде жүрген қоңыр қаз,Қыр қадірін не білсін?Қырда жүрген дуадақ,Су қадірін не білсін?Ауылдағы жамандар,Ер қадірін не білсін?Көшіп-қонып жүрмеген,Жер қадірін не білсін?Көшсе…