Махамбет Өтемісұлы
Халық үшін қан төгем деп,Қараны ханға теңеп берем деОл мақсатқа жете алмай,Қор болдық-ау, шырақ-ай!
Халық үшін қан төгем деп,Қараны ханға теңеп берем деОл мақсатқа жете алмай,Қор болдық-ау, шырақ-ай!
Қарадай отын жармадым тас қазанды асарға,Өлең айтып толғадым көкірегімді басарға
Қарағайға қарсы бұтақ біткенше,Еменге иір бұтақ бітсейші –қыранға тұғыр қыларға!
Таудай болған таланттың назары қайтқан күн болар
Көшпелі дәулет кімде жоқ – бірде бар да, бірде жоқ
Ақсүйектің баласынқара ұлына теңгеріп,қоңыраулы найза өңгеріп,жесірлерге жер бердім,жетімдерге жем бердім –сол ерліктен не көрдім?!
Ханнан қырық туғанша,қарадан біреу тусайшы,атаның кегін қусайшы!